Hieronder staan reacties van cliënten over hun ervaringen met neurofeedback in onze praktijk:
Covid-19 en thuistraining
Ik heb twee keer corona gehad en bleef erg vermoeid. Mijn concentratie was slecht en ik was behoorlijk vergeetachtig. Ik heb met het hele gezin thuis getraind voor een periode van 6 weken. Ik heb zelf zo rond de 40 trainingen gedaan en de kinderen ongeveer rond de 30 trainingen. Ik heb vooral gemerkt dat mijn concentratie beter is geworden, ik vergeet minder dingen en ben minder vermoeid. Ik werk als leerkracht in het speciaal basisonderwijs en heb dit jaar een combinatiegroep. Ik merk dat ik weer beter kan schakelen tussen de verschillende groepen en dat ik weer scherper observeer en weer meer doorheb wat er allemaal speelt in de klas. Ook kom ik weer beter uit mijn woorden. Mijn jongste zoon (7 jaar) gaf aan dat hij door neurofeedback beter in slaap valt en mijn oudste dochter (10 jaar) gaf aan dat ze sneller rekent (automatiseren). Al met al een goede keuze om een gezinstraining neurofeedback te gaan doen. Omdat het gewoon thuis kan kost het minder tijd. De kinderen vonden de training leuk om te doen, want er staan veel leuke tekenfilms op het systeem. Zelf heb ik de training ook als ontspannend ervaren. Ik heb vooral naar muziek geluisterd. Karin
Jongen, thuis getraind toen hij 13 jaar oud was
Een aantal jaren geleden hebben wij een systeem gehuurd om onze zoon, die toen in gymnasium 2 zat, thuis te kunnen trainen. Wij hadden al veel geprobeerd, van faalangst training tot gesprekken met een psycholoog, maar niets hielp echt. Hij was hoogbegaafd, doodongelukkig, haalde slechte cijfers en kon zich niet concentreren. Het leven overkwam hem en wij hadden elke dag ruzie. Het thuis trainen was eenvoudig en voor onze zoon prettig laagdrempelig.
Vanaf de eerste training is er geen ruzie meer geweest.
We zijn nu jaren verder! Binnen 4 trainingen hadden we een ander kind in huis. Hij ging vooruit denken en kreeg grip op het leven. In totaal heeft hij 21 trainingen gehad in 7 weken. In no-time zagen wij onze zoon veranderen.
Zijn concentratie verbeterde en zijn cijfers ook. Zijn zelfbeeld veranderde en nu, jaren later, genieten we nog steeds van een blije puber die blaakt van zelfvertrouwen en met plezier naar school gaat.
Vrouw, 67 jaar
Gewoon lekker slapen lukte me al zo’n twintig jaar zelden. Uren wakker liggen, of heel vroeg wakker worden en dan niet meer kunnen inslapen. Niks hielp. De neurofeedback heeft wél geholpen! Meestal slaap ik sindsdien snel in, en als ik soms vroeg wakker word dan ben ik al gauw weer vertrokken. Mensen vragen wat er met me is dat ik er zo goed uitzie….
Vrouw, 15 jaar, verstandelijk gehandicapt
Mijn vijftien jarige kleindochter Lena, is behalve een geweldig vrolijke, zingende meid, ook in staat problematisch gedrag als haren trekken, schoppen en slaan … en dergelijke te vertonen. Ze spreekt een paar woorden en lijkt ogenschijnlijk niet zoveel te snappen.
Mijn dochter en ik hadden een intakegesprek met de vraag of deze behandelmethode geschikt was voor Lena. Als Lena rustig kon kijken naar film of naar muziek kon luisteren zonder al te veel bewegingen te maken, dan zou het de moeite waard zijn om de training uit te proberen.
Onze verwachtingen waren niet al te groot maar stiekem hoop je natuurlijk toch op een gunstig resultaat. Zoals rust in haar hoofd, betere communicatie en misschien ook wel spraakverbetering. Na de vijfde behandeling ging ik met haar naar de manege voor een rijles. Ik was verbijsterd want ik zag een kind dat de rust zelf was. Zoiets kan natuurlijk toeval zijn maar het tegendeel is waar. Ze is veel rustiger geworden, de woorden die zij spreekt zijn beter te verstaan en zij lijkt makkelijker linken te kunnen leggen. Haren trekken komt zo nu en dan nog voor. De aanleiding van dat gedrag is vaak te achterhalen en soms ook niet.
De evaluatie na 10 keer was bijzonder positief, haar gedrag is vooral met anderen veel rustiger en minder dwingend geworden Ze kan op de bank met een boekje zitten (voorheen heel sturend in tv kijken) Woorden zijn beter verstaanbaar. We hebben besloten om nog eens 5 behandelingen te nemen. Of alles beklijft, weten we nog niet. Vooralsnog zijn we uiterst tevreden over de behaalde resultaten.
Jongen, 7 jaar, PDD-NOS
Onze heeft PDD NOS. Hij heeft 24 sessies gevolgd en er heel veel baat bij gehad.
Hij is sociaal toegankelijker en flexibeler bij veranderingen. Daardoor verloopt het contact met andere kinderen ook beter. Verder slaapt hij beter. Ik heb zelfs de indruk dat hij motorisch ook vooruitgegaan is. De schoolresultaten zijn ook verbeterd. Zijn problematiek is niet weg, maar het is wel duidelijk minder geworden.
Wij zijn heel blij met het resultaat.
Man, 19 jaar, leerling VWO
“Toen ik begon met neurofeedback had ik last van verschillende dingen. Bijvoorbeeld concentratieproblemen, weinig motivatie en niet veel zelfvertrouwen. Na een tijdje kwam ik bij neurofeedback terecht. In het begin kon ik moeilijk geloven dat door muziek en video iets zou veranderen.
Maar na een paar trainingen merkte ik al resultaat. Je voelt je bewuster, rustiger. Ik voelde me meer in het hier en nu. En dat werkt in je hele dagelijkse leven door.
De trainingen verliepen allemaal professioneel en persoonlijk.
Hier heb ik de rest van mijn leven nog wat aan.”
Vrouw, 38 jaar, ADD
“Ongeveer een half jaar geleden zijn mijn zoon (10) en ik (38) begonnen met Neurofeedback. De reden waarom we hiertoe besloten was omdat we allebei de diagnose ADD hebben. Daarnaast heeft mijn zoon leerproblemen en kan daardoor moeilijk omgaan met o.a. veranderingen en natuurlijk moeite met concentreren. Ikzelf heb een aantal jaren geleden een burn-out gehad, waarbij ik me voelde alsof mijn computer (mijn hoofd) gecrasht was. Sindsdien heb ik veel last, nog steeds, van veel dingen vergeten, en het gevoel alsof mijn hoofd nieuwe informatie niet kan onthouden. Dit houd bv. in dat ik regelmatig iemand die ik (blijkbaar) al eerder had ontmoet, nogmaals een hand gaf en me ging voorstellen. Of een ander voorbeeld; als ik in de week terug kijk, kan ik me vaak maar moeilijk herinneren wat ik met wie wanneer gedaan heb, of waar ik ben geweest. Soms kom ik er helemaal niet op en soms pas na hard nadenken wel weer. Concentreren en organiseren is moeilijk, zeker als je een gezin hebt.
We zijn gestart met Neurofeedback na zeer positieve berichten en hebben er nu ongeveer 20 trainingen opzitten. Natuurlijk had ik zoiets van; ik moet het eerst zien; hoe kan dat nu werken, een paar draadjes aansluiten, film kijken en dat is alles! Maar ik moet zeggen dat ik bij mezelf en mijn zoon wel degelijk veranderingen begin te merken!
Als ik naar mijn zoon kijk, zie ik dat hij nu makkelijker in de omgang is geworden. Ik merk dat hij bij conflicten beter aan te spreken en te corrigeren is. Hij blijft minder lang in negatief gedrag hangen en is beter in staat zijn eigen aandeel te zien in alles. Daarnaast merk ik dat hij een een stuk meer zelfvertrouwen op heeft gebouwd. Hij durft meer voor zichzelf op te komen, ook al is dat nog voorzichtig. Hij is meer in staat om dingen van de positieve kant te bekijken dan het voorheen was.
Ik zelf merk ook zeker wat veranderingen op. Net als mijn zoon gaat dat heel subtiel en lijkt het haast toevallig of lijk je het te kunnen wijten aan veranderingen in de leefsituatie. Maar als ik goed bij mezelf naga, merk ik dat ik steeds vaker ineens een heleboel in huis heb gedaan. Of dat ik me beter kon concentreren op dat boek wat ik doorlees, en maar nooit kon vasthouden. Maar het grootste verschil wat me regelmatig door mijn hoofd schiet is; tjonge, wat is mijn hoofd stil de laatste tijd. Niet meer steeds die wirwar van gedachten die steeds door me heen gaan, maar een gevoel van rust in mijn hoofd. Daarnaast heb ik een druk gezin met een man, 4 kinderen en een jonge hond, waar heel wat organisatie talent bij komt kijken. Nu is het heus niet elke dag zo, we zijn er nog niet, maar ik merk dat het allemaal veel makkelijker gaat. Vooral het aandacht geven aan de kinderen, gaat met veel meer plezier en geduld dan ooit tevoren! En dat is genieten! Mijn geheugen is nog steeds niet helemaal goed, maar ik hoop dat ik daar over en poosje meer verbetering in zal zien. Voor mijn burn-out was mijn geheugen heel goed; elke naam, telefoonnummer kon ik onthouden. Ik heb niet de illusie dat ik dat weer helemaal terugkrijg, maar een stuk beter zal zeker gebeuren! Nog iets waar ik aan merk dat verbeterd is is mijn slapen! Ik (als rasechte ADD-er) heb veel slaapproblemen gehad. Vooral het in slaap vallen ging heel moeizaam. Daardoor heb ik door de jaren heen een soort angst voor ‘het gaan slapen’ opgebouwd. Steeds weer die gedachte; ik kan vast niet slapen vanavond.. Heel vervelend, want daardoor ging ik het naar bed gaan steeds meer uitstellen. Met het idee erachter onbewust; dan ben ik zo moe, dan slaap ik vast snel in. Dit werkte natuurlijk niet, maar mijn slaapritme was niet goed. Nu, mede door de Neurofeedback denk ik, ga ik op normale tijden naar bed (rond een uur of 22.30 en meestal slaap ik binnen een kwartier! Hier ben ik heel blij mee, want een normaal ritme is wel heel belangrijk! Voor zover ben ik al heel blij met deze veranderingen, ook al moet ik soms zeggen dat het zo subtiel gaat, dat je het soms niet eens doorhebt! Dat is het leuke van om de 10 sessies een vragenlijst invullen, want dan zie je hoe het langzaamaan allemaal anders gaat dan eerst! ik ben er heel blij mee en raad iedereen aan die last heeft van ook maar iets wat er met je hersenpan niet in balans is; Neurofeedback: DOEN!”
Man, 15 jaar, ADHD, STM, dyslexie, verstoorde fijne motoriek
Moeder:
“Eind november 2010 is Pieter (gefingeerde naam) begonnen met Neurofeedback.
Pieter is dan een 15 jarige jongen met een heel aantal handicaps, zoals ADHD, dyslexie, spraak-taalmoeilijkheden en slecht slapen. Vooral het gebrek aan concentratie, de onrust in zijn lijf, de dyslexie en de moeite van het spreken gaven hem problemen.
Op school wordt hij snel afgeleid door dingen die in zijn omgeving gebeuren en zowel hijzelf als zijn klasgenoten ondervinden hier hinder van. Ook kan hij zich niet goed richten op zijn schoolwerk. De dyslexie vermoeilijkt dat nog eens. Daarnaast zorgt het slechte spreken ervoor dat hij niet echt een plek krijgt in de groep en dus vaak alleen is, terwijl hij juist sociaal is ingesteld en graag onder de mensen is.
In de thuissituatie merken we dat hij welwillend is t.a.v. zijn huiswerk, maar dat het moeilijk is om dit af te maken. Daarnaast trekt Pieter zich vaak terug achter de computer om een spel te spelen of een film te kijken, hij geeft aan hierdoor rust te krijgen in zijn hoofd. We merken dat er weinig leeftijdsgenoten over de vloer komen en dat hij vaak alleen is. Het spreken is ook thuis vaak moeilijk te verstaan, al wil Pieter wel steeds de zin herhalen om de ander ter wille te zijn. Het moeizame spreken komt door een combinatie van een slechte articulatie en een woordvindingsprobleem.
We merkten dat Pieter steeds meer hinder ondervond van alle handicaps en dat hij zich niet goed kon ontwikkelen en zo niet tot zijn recht kwam. Daardoor zijn we gestart met de Neurofeedback!
Behandeling
De neurofeedback start met een nulmeting, waarin de moeiten van Pieter(zoals hierboven beschreven) in kaart werden gebracht aan de hand van een intake-formulier. De behandeling begon met 2 x neurofeedback-sessie per week. Na 10 keer was er een evaluatie a.d.h.v. een evaluatieformulier, waarin dezelfde punten aan de orde kwamen als bij de intake.
Het bleek dat er bij Pieter al duidelijk veranderingen bezig waren. Met name op het gebied van slapen, om aandacht vragen, omgaan met veranderingen en het afgeleid zijn waren de resultaten goed. Dat gaf ons hoop voor het vervolg.
Na 20 sessies was het resultaat ongeveer hetzelfde. Er was geen duidelijke verbetering opgetreden. We waren enigszins teleurgesteld en hebben zelfs gedacht dat neurofeedback toch niet het resultaat gaf waarop we hoopten. Op advies van Renesta zijn we toch doorgegaan, omdat ieder zijn eigen proces doormaakt. En het is goed om de behandeling met neurofeedback echt een kans te geven. We zijn erg blij dat we zijn doorgegaan, want daarna is er bij Pieter veel veranderd: hij is veel rustiger geworden en de onrustige bewegingen verdwenen. Hij kon zich veel beter concentreren op school en op zijn huiswerk en de cijfers gingen ook omhoog. Pieter gaf aan veel minder last te hebben van de dyslexie en begon zelfs boeken te lezen. Ook viel hij ’s avonds veel sneller in slaap en was hij meer uitgerust.
Inmiddels gebruikt Pieter geen medicijnen meer.
We zijn na 30 behandelingen een periode gestopt met de neurofeedback, om te kijken wat er zou gebeuren. We zien toch langzaam een aantal dingen weer terugkomen, zoals de onrust in zijn lichaam en het slechte spreken. In overleg met Renesta gaan we straks weer verder met de neurofeedback. Het doel is om de veranderingen door de neurofeedback nog meer ‘vast’ te zetten en om te kijken of de neurofeedback ook de spraak-taal-problemen kan verbeteren. Dat zou heel erg mooi zijn…..we kijken er naar uit.”
Ondertussen zijn we driekwart jaar verder en is onze zoon Pieter 16 jaar en zit hij in HAVO 4.
Hij heeft weer een heel aantal behandelingen gehad. In het begin was hij begonnen met 2 sessies per week, maar na 50 behandelingen (in totaal) is hij teruggegaan naar 1 x per week. Het is de bedoeling om tot de zomer vakantie de behandelingen af te bouwen, eerst naar 1 x per 14 dagen, dan 1 x per 3 weken en uiteindelijk naar 1 x per maand.
We hadden met het doorzetten van de behandelingen een aantal doelen voor ogen.
We wilden heel graag dat Pieter zijn onrust blijvend zou kwijtraken, dat de gevolgen van de dyslexie helemaal zouden verdwijnen en bovenal dat zijn spraaktaalmoeilijkheden zouden verminderen, omdat hij daar heel veel nadelen van ondervindt.
Pieter is momenteel een rustige en zelfstandige jongen, die veel zelfbewuster in het leven staat. Had hij in HAVO 3 eigenlijk geen vrienden, maar nu gaat hij met plezier naar school en heeft een vriendenkring opgebouwd, waarmee hij naast het contact op school ook samen naar de stad gaat en andere dingen onderneemt. Daar is hij erg van gegroeid en het doet hem zichtbaar goed.
Het spreken van Pieter is nog steeds moeizaam, maar hij is wel beter te volgen. Ik merk dat ik nog maar zelden tegen hem hoef te zeggen of hij het nog eens wel herhalen, omdat ik hem niet kon verstaan. Ik denk dat door dit verbeterde spreken het voor hem ook makkelijker werd om met andere klasgenoten in contact te komen. We zijn hier natuurlijk heel erg blij om.
Het moeilijk verwoorden van de gedachten in het hoofd speelt nog wel steeds. Dit maakt het vooral lastig om bij groepsopdrachten ruimte te vragen voor zijn eigen inbreng. Hierin valt nog een slag te maken. Waar we aan blijven werken.
Pieter ondervindt eigenlijk geen last meer van de dyslexie. De voorleessoftware en de daisy-speler gebruikt hij niet meer. Het is echt een verademing dat hij gewoon uit het boek kan leren en dat hij ook goede cijfers haalt.
Op school krijgt hij vaak nog wel extra tijd voor de toetsen, maar meestal maakt hij hier geen gebruik van. Het enige struikelblok blijft Engels, dit is een moeilijk vak voor kinderen met dyslexie ….maar moeite met het aanleren van een vreemde taal kan hij ook geërfd hebben van z’n moeder.
We hebben een geweldige zoon. We zijn erg trots wat hij allemaal heeft bereikt.
Moeder van Pieter